Type 1-diabetesis een aandoening die wordt veroorzaakt door auto-immuunschade aan de insulineproducerende b-cellen van de eilandjes van de pancreas, wat doorgaans leidt tot ernstige endogene insulinedeficiëntie.Type 1-diabetes is verantwoordelijk voor ongeveer 5-10% van alle gevallen van diabetes.Hoewel de incidentie piekt in de puberteit en in de vroege volwassenheid, komt nieuwe type 1-diabetes in alle leeftijdsgroepen voor en leven mensen met type 1-diabetes nog vele tientallen jaren na het begin van de ziekte, zodat de totale prevalentie van type 1-diabetes laag is. hoger bij volwassenen dan bij kinderen, wat onze focus op diabetes type 1 bij volwassenen rechtvaardigt (1).De mondiale prevalentie van diabetes type 1 bedraagt 5,9 per 10.000 mensen, terwijl de incidentie de afgelopen 50 jaar snel is gestegen en momenteel wordt geschat op 15 per 100.000 mensen per jaar (2).
Vóór de ontdekking van insuline een eeuw geleden werd type 1-diabetes geassocieerd met een levensverwachting van slechts enkele maanden.Vanaf 1922 werden relatief ruwe extracten van exogene insuline, afkomstig uit de alvleesklier van dieren, gebruikt om mensen met type 1-diabetes te behandelen.In de daaropvolgende decennia werden de insulineconcentraties gestandaardiseerd, werden insulineoplossingen zuiverder, wat resulteerde in een verminderde immunogeniciteit, en werden additieven, zoals zink en protamine, in insulineoplossingen opgenomen om de werkingsduur te verlengen.In de jaren tachtig werden semisynthetische en recombinante humane insulines ontwikkeld, en halverwege de jaren negentig kwamen insuline-analogen beschikbaar.Basale insuline-analogen zijn ontworpen met een verlengde werkingsduur en verminderde farmacodynamische variabiliteit vergeleken met op protamine gebaseerde (NPH) humane insuline, terwijl snelwerkende analogen geïntroduceerd werden met een sneller begin en een kortere duur dan kortwerkende (“gewone”) humane insuline, resulterend in verminderde vroeg postprandiaalhyperglykemieen later minderhypoglykemieenkele uren na de maaltijd (3).
De ontdekking van insuline veranderde de levens van veel mensen, maar het werd al snel duidelijk dat diabetes type 1 geassocieerd is met de ontwikkeling van complicaties op de lange termijn en een kortere levensverwachting.De afgelopen honderd jaar hebben ontwikkelingen op het gebied van insuline, de toediening ervan en technologieën om de glycemische index te meten de behandeling van type 1-diabetes aanzienlijk veranderd.Ondanks deze vooruitgang bereiken veel mensen met type 1-diabetes niet de glykemische doelstellingen die nodig zijn om de progressie van diabetescomplicaties, die een hoge klinische en emotionele last blijven vormen, te voorkomen of te vertragen.
Erkenning van de voortdurende uitdaging van type 1 diabetes en de snelle ontwikkeling van nieuwe behandelingen en technologieën, deEuropese Vereniging voor de Studie van Diabetes (EASD)en deAmerikaanse Diabetes Associatie (ADA)riep een schrijfgroep bijeen om een consensusrapport te ontwikkelen over de behandeling van diabetes type 1 bij volwassenen van 18 jaar en ouder.De schrijfgroep was op de hoogte van zowel nationale als internationale richtlijnen over type 1-diabetes en probeerde deze niet te herhalen, maar eerder om de belangrijkste zorggebieden te benadrukken waarmee beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg rekening moeten houden bij de behandeling van volwassenen met type 1-diabetes.Het consensusrapport heeft zich voornamelijk gericht op huidige en toekomstige glykemische managementstrategieën en metabolische noodsituaties.Er is rekening gehouden met recente ontwikkelingen in de diagnose van type 1-diabetes.In tegenstelling tot veel andere chronische aandoeningen legt type 1-diabetes een unieke zorglast op voor het individu met de aandoening.Naast complexe medicatieregimes zijn ook andere gedragsveranderingen nodig;dit alles vereist aanzienlijke kennis en vaardigheden om te navigeren tussen hyper- en hypoglykemie.Het belang vanOnderwijs en ondersteuning voor zelfmanagement bij diabetes (DSMES)en psychosociale zorg worden terecht gedocumenteerd in het rapport.Hoewel we de grote betekenis en kosten erkennen van het screenen, diagnosticeren en beheersen van de chronische microvasculaire en macrovasculaire complicaties van diabetes, valt een gedetailleerde beschrijving van de behandeling van deze complicaties buiten het bestek van dit rapport.
Referenties
1. Miller RG, Secrest AM, Sharma RK, Songer TJ, Boomgaard TJ.Verbeteringen in de levensverwachting van diabetes type 1: het studiecohort Pittsburgh Epidemiology of Diabetes Complications.Diabetes
2012;61:2987–2992
2. Mobasseri M, Shirmohammadi M, Amiri T, Vahed N, Hosseini Fard H, Ghojazadeh M. Prevalentie en incidentie van type 1 diabetes in de wereld: een systematische review en meta-analyse.GezondheidPromotPerspect2020;10:98–115
3. Hirsch IB, Juneja R, Beals JM, Antalis CJ, Wright EE.De evolutie van insuline en hoe deze therapie- en behandelingskeuzes beïnvloedt.Endocr Rev2020;41:733–755
Posttijd: 01 juli 2022